Rangitata, Kaikoura, Wellington & National Park

We begonnen deze dag slecht aangezien de activiteit waar Martijn al erg lang naar uitkeek, raften, niet door kon gaan doordat er teveel regen was gevallen de dagen ervoor en de rivier dus te gevaarlijk was geworden. Het hostel in Rangitata was vervolgens ook behoorlijk slecht, we sliepen met 9 man op een mini kamertje met niet 2 persoons stapelbedden maar zelfs stapelbedden met drie 'verdiepingen' en gedeelde douches. Het was echter wel lekker weer waardoor we even heerlijk in het zonnetje hebben kunnen liggen. Daarna gingen we met alle Nederlanders monopolie spelen. Het was een leuke middag. Na een heerlijk etentje (gekookt door onze buschauffeur) hebben we ook nog een soort hints gespeeld waarbij je in 3 rondes met je team bekende mensen moest raden.

De volgende dag gingen we alweer om 7 uur weg. Hierdoor kwamen we in de middag aan in Kaikoura en hebben we een kamertje voor twee personen genomen! Toen we aankwamen in Kaikoura regende het nog erg hard maar de volgende dag was het een prachtige dag. We besloten daarom een vliegtuigvlucht te maken om walvissen te spotten. We zagen al heel snel een walvis maar die verdween helaas alweer na 5 minuten. Het was een mannetjes 'sperm whale' (langste roofdier ter wereld) van ongeveer 15 meter lang. Omdat we de walvis vanaf boven zagen konden we goed de lengte van de walvis zien (de walvis was langer dan de boot die ernaast lag). Het was ook erg leuk om te zien hoe de walvis weer naar beneden ging (de staart die omhoog klapt) omdat ik dat beeld van national Geographic altijd in mijn hoofd had. We hebben helaas niet nog een walvis gevonden in onze vlucht maar wel een groep van ongeveer 600 dolfijnen die we vanuit de lucht allemaal sprongetjes zagen maken.

Na de vlucht hebben we een wandeling gemaakt naar de zeehonden kolonie. Kaikoura ligt aan de zee maar heeft een uitzicht op de besneeuwde bergen, dit maakt dit dorpje zo leuk. Het was erg lekker weer waardoor we in de middag lekker van de zon konden genieten. In de avond kwamen er twee mannen terug van hun vistripje die zoveel vis hadden gevangen dat ze ons een stuk van de Groper vis gaven. Een andere jongen vanuit ons hostel had zelf Kahawai gevangen en die mochten we ook proberen. Het was erg leuk om te zien hoe iedereen vis aan het klaar maken was en voor mij dus ook helemaal een feest met alle vissen die ik mocht proeven.

De volgende ochtend gingen we zwemmen met dusky dolfijnen. We kregen een wetsuit en flippers aan en de instructies dat je 3 manieren had om de aandacht van een dolfijn vast te houden: Geluidjes maken door je snorkel heen, heel snel rondjes zwemmen of naar beneden duiken. De eerste keer dat we het water in mochten waren er niet zoveel dolfijnen maar Martijn had al gelijk het geluk dat er vier dolfijnen om hem heen zwommen. Na een tijdje werden we weer terug geroepen op de boot om een nieuwe groep dolfijnen te zoeken. De tweede keer dat we het water in mochten waren er echter nog minder dolfijnen waardoor we met de twaalf zwemmers ongeveer over elkaar heen zwommen/duwen/trokken om de dolfijn te kunnen zien. Toen we daarom voor een derde keer het water in mochten gingen we samen gelijk van de boot af helemaal naar rechts waar Martijn en ik echt een super plek hadden. We zaten midden in een hele grote groep met dolfijnen. Aangezien we een beetje ver van de boot vandaan waren besloot Martijn na een tijdje alvast richting de rest van de groep terug te gaan zwemmen. Ik wilde alleen deze plek nog niet opgeven en bleef dus lekker zwemmen met de baby dolfijntjes en zag overal waar ik keek dolfijnen. Toen we terug moesten naar de boot was ik alleen zover van de boot vandaan en de zee zo wild dat ik als allerlaatste nog in het water lag en de boot me maar kwam ophalen. Daarna mochten we nog foto's maken vanaf de boot van de springende dolfijnen. We hebben ook filmpjes onderwater gemaakt van de dolfijnen dus we kunnen jullie een indruk geven hoe de tocht was. We waren de hele dag nog onder de indruk van deze trip.

De volgende dag gingen we weer terug naar Wellington. Op weg naar onze laatste activiteit in Nieuw Zeeland, de Tongariro crossing. We hadden erg geluk met het weer (zon & weinig wind) op de dag dat we de 19,4 km wandeling door de bergen gingen lopen. We zijn erg blij dat we de wandeling nog konden doen, dit was een leuke laatste activiteit. We konden nog een keer de prachtige natuur van NZ bewonderen en hebben de Tongariro berg beklommen terwijl we uitkeken op 2 andere bergen (Mount Doom uit lord of the rings) en langs vulkanische gebieden liepen. De wandeling was gelukkig goed te doen maar had een aantal steile stukjes omhoog en omlaag.

De volgende dag gingen we alweer terug (laatste ritje met de Stray bus) naar Auckland. Daar hadden we nog een dag voordat we naar Amerika gingen. We hadden een lekker plekje in een hangmat in de zon gevonden waar we de middag hebben doorgebracht.

Volgende stop: Amerika